اثر یک دوره تمرین مقاومتی فزاینده برسطوح لیپوکالین-۲ و نیمرخ لیپیدی در مردان غیرفعال

لیپوکالین-2 به عنوان آدیپوکاین از بافت چربی ترشح می شود و ارتباط مستقیمی با التهاب سیستمیک و مقاومت به انسولین در موش و انسان دارد. هدف این مطالعه، بررسی تاثیر یک دوره تمرین مقاومتی فزاینده بر سطوح پلاسمایی لیپوکالین-2، لیپوپروتئین غیرپرچگال، هموستاز لیپیدی و گلیسمی در مردان دارای اضافه وزن و چاق بود. مواد و روش ها: در این مطالعه نیمه تجربی، 20 آزمودنی مرد دارای اضافه وزن و چاق (29/1±75/22 سال، 28/7±18/90 کیلوگرم، 58/2±7/28 کیلوگرم بر مترمربع) به صورت آزمودنی های در دسترس انتخاب و به طور تصادفی در گروه های شاهد (10 نفر) و تمرین (10 نفر) قرار گرفتند. پروتکل تمرین مقاومتی به صورت هشت هفته/ چهار روز/ شصت دقیقه در هر جلسه بود. نمونه های خونی پیش و پس از تمرین جهت ارزیابی متغیرها گرفته شدند. . سنجش لیپوکالین-2 به وسیله روش الایزا انجام شد. از آزمون آماری تی و ضریب هم بستگی پیرسون جهت تحلیل داده استفاده شد. یافته ها: پس از هشت هفته تمرین مقاومتی مقادیر لیپوپروتئین غیرپرچگال، تری گلسیرید (017/0=p)، کلسترول تام (032/0=p) و فشار خون سیستولی (002/0=p) کاهش معنی دار نشان داد، اما تغییرات لیپوکالین-2 (59/0=p) و قند خون (53/0=p) معنی دار نبود. هم چنین بین تغییرات پس از تمرین نسبت به پیش از تمرین لیپوکالین-2 با شاخص مقاومت انسولینی هم بستگی مثبت معنی دار و با اندازه نسبت دور کمر به لگن همبستگی منفی و معنی دار وجود داشت. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه ضمن صحه گذاردن بر ارتباط بین لیپوکالین-2 با مقاومت انسولینی و چاقی مرکزی (اندازه نسبت دور کمر به لگن)، عدم تاثیر معنی دار تمرین بر لیپوکالین-2 را نشان داد، هر چند که این تمرینات باعث کاهش معنی دار برخی شاخص های چربی خون شد.